Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «اقتصاد آنلاین»
2024-04-30@07:04:48 GMT

نشانه هایی که خبر از دروغگویی فرزندتان می دهد

تاریخ انتشار: ۱۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۱۱۲۴۴

نشانه هایی که خبر از دروغگویی فرزندتان می دهد

از کجا متوجه دروغگویی نوجوان شویم ؟ علائم لحن صدا حالات چهره پلک زدن سریع اجتناب از برقراری تماس چشمی حرکات نامتجانس شایع ترین علائم روان‌پریشی در کودکان پیامدهای دروغگویی در نوجوانان چگونه با یک نوجوان دروغ گو صحبت کنیم؟ رویکرد آرام تأثیرات بیرونی علت گفتن سخنان دروغ تقویت رابطه دروغگویی نوجوانان و افسردگی چگونه با دروغ نوجوانان پاسخ دهیم؟ سخن آخر

به گزارش اقتصاد آنلاین، اگرچه دروغ گفتن یک عادت ریشه ‌دار به نظر می ‌رسد، اما والدین ممکن است بتوانند محرک ‌های دروغ گویی را تشخیص دهند و با آرامش به کودک توصیه کنند که از دروغ گفتن منصرف شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این مقاله را بخوانید تا راه ‌هایی برای تشخیص دروغگویی نوجوانان و نحوه برخورد فعالانه و مثبت با آن، فرا بگیرید.

از کجا متوجه دروغگویی نوجوان شویم ؟ علائم

به طور کلی، نشانه های دروغگویی، کاملاً آشکار هستند. به طور کلی، برای تشخیص دروغگویی در نوجوانان، نیازی به متخصص ندارید. برخی از علائمی که می توانند به شما کمک کنند تا بفهمید که آیا فرزندتان دروغ می گوید یا خیر، عبارت اند از:

لحن صدا

صحبت کردن با صدای بلند، یکی دیگر از رفتارهای کلاسیک در هنگام دروغ گویی توسط نوجوانان است. ممکن است متوجه شوید که فرزندانتان هر بار که دروغ می‌ گویند، از صدایی بلند یا لحنی غیرعادی استفاده می ‌کنند.

حالات چهره

وضعیت صورت نوجوانان، مانند جرقه ناگهانی احساس گناه یا مشاهده ترس در چهره آن ها، هر زمان که دروغ می گویند، نمی توانند پنهان شود. برخی از افراد، همچنین در تشخیص چنین علامت های ظریفی برای تشخیص یک فرد گناهکار یا دروغگو، مهارت دارند.

پلک زدن سریع

پلک زدن مکرر و غیر معمول، ممکن است نشانه ای از این واقعیت باشد که نوجوان شما، دروغ می گوید. حتی پلک زدن هنگام صحبت کردن یا دروغ گفتن نیز، یکی از علائم شایع این حالت است. افراد تمایل دارند که هنگام دروغ گفتن پلک بزنند تا احساس استرس یا گناه نداشته باشند.

اجتناب از برقراری تماس چشمی

نشانه کلاسیک دروغ گفتن، عدم تماس چشمی است. ممکن است متوجه شوید که هر گاه نوجوانان شما دروغ می گویند، از شما دور می شوند یا به زمین نگاه می کنند. پرهیز از تماس چشمی باعث می شود که هر کسی در مورد اعمال اشتباه یا رفتارهای غیر صادقانه خود، کمتر احساس گناه کند.

حرکات نامتجانس

اگرچه ممکن است کنترل کلماتی که از دهان بیرون می آیند، آسان باشد، اما نوجوانان همیشه نمی توانند زبان بدن خود را کنترل کنند. در بیشتر مواقع، نوجوان شما ممکن است هنگام دروغ گفتن، حرکات غیر متناسب خاصی را، مانند حرکات متحرک غیر معمول دست، شانه بالا انداختن یا تکان دادن سر، انجام دهد.

شایع ترین علائم روان‌پریشی در کودکان

البته، باید به این نکته توجه داشته باشید که به طور کلی، چنین رفتارهایی که نوجوانان آن ها را بروز می دهند، ممکن است لزوماً نشان دهنده دروغ گویی آن ها نباشد. علاوه براین، افراد زمانی که می خواهند احساسات خود را پنهان کنند، یا زمانی که می خواهند از تعامل اجتناب کنند، به ویژه در افراد درون گرا، تمایل دارند که چنین علائمی را بروز دهند.

پیامدهای دروغگویی در نوجوانان

به طور کلی، دروغ گفتن می تواند به یک رفتار مشکل ساز با عواقبی نامطلوب تبدیل شود که نوجوان شما ممکن است در درک آن ها، ناتوان باشد. این اثرات و عواقب نامطلوب، می تواند شامل موارد زیر باشد:

به طور کلی، یک نوجوان دروغ گو، که رفتارهایی مانند بد بودن خلق و خو و پرخاشگری از خود بروز می دهد، ممکن است در دراز مدت دچار مشکلات روانی شود.

اگر نوجوان شما مدام دروغ می گوید، به احتمال زیاد این دروغ گفتن، به عادت تبدیل خواهد شد. کسانی که عادت به دروغ گفتن دارند، هر زمان که به انجام کارها نیاز داشته باشند یا بخواهند کارها را به شیوه خودشان انجام دهند، از آن استفاده می کنند.

اگر نوجوان شما به دروغ گفتن ادامه دهد، در نهایت این شرایط، می تواند تبدیل به یک رفتار دروغ گویی اجباری شود. این وضعیت، اختلالی است که در آن افراد به عنوان یک عادت، بدون توجه به موقعیت، بدون احساس پشیمانی و عذاب وجدان، تمایل به دروغ گفتن پیدا می کنند.

یک نوجوان مبتلا به رفتار دروغ گویی مکرر، ممکن است پس از گرفتار شدن به این رفتار، دوستان خود را از دست بدهد. فرزند شما ممکن است به احتمال زیاد، به خاطر دروغ و احساس گناه، غمگین شود یا استرس داشته باشد، علاوه بر این، از دست دادن یک رابطه می  ممکن است بروز پیدا کند.

چگونه با یک نوجوان دروغ گو صحبت کنیم؟

برای مواجهه با بروز رفتار دروغگویی در نوجوانان، شما می توانید از تکنیک های فرزند پروری استفاده کنید. از جمله این تکنیک ها، عبارت اند از:

رویکرد آرام

در این روش، شما رویکرد آرام تری نسبت به رفتارهای مخاطره آمیز فرزندتان، از جمله دروغ گفتن، امتحان می کنید. به جای تنبیه آن ها، از مهارت های فرزند پروری خود استفاده و یک گفتگوی مناسب و آرام را شروع کنید. این شرایط ممکن است باعث شود که آن ها در مورد حقیقت صحبت کنند.

تأثیرات بیرونی

ممکن است مواقعی پیش بیاید که نوجوان خوب و خوش اخلاق خود را، درگیر رفتارهای پرخطر بینید. در این وضعیت، ممکن است تأثیرات خارجی را در نظر بگیرید. عواملی مانند دوستان یا افرادی که ممکن است نوجوان شما اخیراً زمان زیادی را با آن ها سپری کرده است، از جمله این تاثیرات بیرونی هستند. شما باید فرزندان خود را از آن ها دور کنید.

علت گفتن سخنان دروغ

بیشتر اوقات، دروغ گفتن نوجوانان ممکن است ناشی از کسی یا چیزی باشد که از آن محافظت می کند. ممکن است کسی باشد که او را از شما پنهان می کنند یا کاری که انجام داده اند و می ترسند گرفتار عواقب آن شوند. شما باید ریشه دروغ های آن ها را پیدا کنید و به جای سرزنش یا تهدید در مورد تنبیه، از مهارت های حل مسئله برای کمک و آموزش آن ها استفاده کنید.

تقویت رابطه

این روش، موقعیت دیگری است که مهارت های فرزند پروری شما را مورد آزمایش قرار می دهد. فرزند پروری، شامل برقراری یک رابطه صادقانه با نوجوانان است تا آن ها به اندازه کافی احساس راحت کنند و شادی و نگرانی خود را با شما در میان بگذارند. این روش را می توان با مکالمات منظم و آرام انجام داد. این کار، به نوجوان شما کمک می کند که با شما، احساس راحتی بیشتری داشته باشند.

دروغگویی نوجوانان و افسردگی

همچنین، بروز رفتار دروغ گویی در نوجوانان، ممکن است نشان دهنده وجود افسردگی زمینه ای یا سایر مشکلات مربوط به سلامت روان در آن ها باشد. از این رو، باید با برقراری ارتباط خوب با فرزندان خود، رابطه قوی با آن ها ایجاد کنید تا مشکلات شان را با شما مطرح کنند.

نوجوانان ممکن است برای محافظت از حریم خصوصی و آزادی خود، پنهان کردن اشتباهات و نقض قوانین و محافظت از دیگران، به والدین خود دروغ بگویند. به عنوان والدین یک نوجوان، ایمنی، آسایش و سلامتی فرزندتان، احتمالاً اولین نگرانی شما خواهد بود.

شما همواره می خواهید حقیقت را بدانید تا بتوانید به مشکلات مربوط به رفتار مخرب، خواه مصرف مواد، رابطه جنسی، فعالیت های مخاطره آمیز یا حتی جرایم کوچک، رسیدگی کنید. پس سوال اصلی این است که چگونه می توانید بفهمید که نوجوان شما دروغ می گوید؟

بررسی ها نشان می دهد اکثر ما، به میزان پنجاه و پنجاه (در بهترین حالت) شانس آن را داریم که بفهمیم چه کسی در حال دروغ گفتن است. حتی بدتر از آن، زمانی است که یک کودک، زمان کافی داشته باشد تا دروغ خود را آماده کند.

چگونه با دروغ نوجوانان پاسخ دهیم؟

با مشاهده دروغ گویی در نوجوان تان، به هیچ عنوان نباید ناامید شوید. بلکه باید سعی کنید که مشکل موجود در زندگی فرزند تان را برطرف کنید. همچنین، شما باید به این نکته توجه داشته باشید که همه انسان ها ممکن است دروغ بگویند.

حتی اگر برای همیشه، برای گفتن حقیقت، ارزش زیادی قائل بوده اید. باید این نکته را بدانید که دروغ، بخشی از رفتار طبیعی انسان است. شوکی ناشی از این که نوجوان تان به شما دروغ می گوید را رها کنید. بپذیرید که این اتفاق ممکن است که در شرایط مختلف، بروز پیدا کند.

هنگام گفتن دروغ توسط فرزند تان، از آن چه در مورد رفتار نوجوان خود به خاطر می آورید، استفاده کنید تا در مورد اظهارات آینده آن ها قضاوت کنید. در حالی که کشف یک دروغ ممکن است به سطح اعتماد شما به فرزندتان آسیب برساند، در نظر بگیرید که دروغ گفته شده توسط فرزند تان، چه حقیقتی را پوشش می دهد و پاسخ خود را بر این اساس بسنجید.

یکی از تاکتیک ‌هایی که مجریان قانون از آن استفاده می ‌کنند، این است که مظنون را در حین پاسخ دادن، سخت ‌تر به فکر فرو می برند. این کار، منجر به بروز رفتارهای واضح تر در هنگام گفتن دروغ می شود. به طور کلی، دروغ گفتن بار شناختی فرد را افزایش می دهد.

سخن آخر

دروغ گفتن، می‌ تواند به سیگنال ‌هایی منجر شود که نشان می ‌دهند فرد سخت ‌تر از آن شرایطی که در هنگام بیان یک مسئله، به طور صادقانه به آن فکر می ‌کند، در ذهن خود، درگیر است. به خاطر داشته باشید که علائم دروغگویی، برای هر فردی، از دیگری، متفاوت است.

شما باید از تجربیات خود در مورد فرزندتان، برای راهنمایی خود جهت کشف واقعیت، استفاده کنید. اما به رفتارهای فرزند تان توجه کنید و درک کنید که نوجوان تان، در هنگام راست ‌گویی و دروغ‌ گویی، چگونه رفتار می‌ کند. قبل از اینکه نوجوان شما شروع به پاسخ دادن به یک سوال کند، به مکث ها گوش دهید و در حین پاسخ دادن، به مکث های طولانی نظر داشته باشید.

مکث‌ های غیر طبیعی، علامت هایی هستند که نشان می ‌دهند فرزندتان، برای دادن پاسخ، باید بیشتر فکر کنند.

دروغ گویی در نوجوانان، می تواند تحت تاثیر علل مختلفی ایجاد شود. روش های مختلفی برای تشخیص دروغ گویی در نوجوانان وجود دارد. بسته به شرایط، شما می توانید از این روش ها استفاده کنید. دروغ گویی مکرر نوجوان شما ،گاهی اوقات می تواند ناامید کننده باشد. اما به عنوان والدین، باید آرام بمانید و مراقب رفتار نوجوان خود باشید، زیرا ممکن است دروغ گویی، لزوماً به علت نیاز آن ها به آزادی و استقلال و یا مشکلات معمول نوجوانان، نباشد.

منبع: پزشکت

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: دروغگویی تربیت فرزند اخبار عمومی گویی در نوجوانان دروغگویی نوجوان نوجوان شما استفاده کنید دروغ می گوید گویی نوجوان فرزند پروری داشته باشید برای تشخیص رفتار دروغ طور کلی فرزند تان تماس چشمی یک نوجوان دروغ گفتن پلک زدن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۱۱۲۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ فرزندتان را به ربات آزمون دهنده تبدیل نکنید!

 عصر ایران؛ امید خزانی*- سندروم استکهلم پدیده‌ای روانی است که قربانی با آزارگر خود و یا گروگان با گروگان‌گیر حس هم‌دلی و حتی وفاداری دارد! اما ارتباط این موضوع با مدارس ابتدایی و کودکان معصوم چیست‌؟ 

  ما - والدین که فرزندان‌مان را مال خود و نه از خود می‌دانیم - با این فرشتگان معصوم کاری می‌کنیم که بی‌شباهت نیست به پدیده سندروم استکهلم و هم‌دلی با گروگان‌گیران که برخی از مدارس ابتدایی‌اند.  

   این تمثیل از آن روست که والدین با دستان خود فرزندان خود را به مدارسی می‌سپارند که با جان و جسم کودکان‌شان چون یک‌ گروگان رفتار کنند و حتی در این روند نهایت هم‌کاری را  نشان می‌دهند و حتی خواستار فشاری بیشتر(‌شما بخوانید آزاری بیشتر) از جانب مدرسه متبوع می‌شوند. 

 قبلاً مطلبی با عنوان " آموزش فرزند یا فرزند کشی " در اینجا ( لینک) منتشر شد و مقایسه ای تطبیقی با کشورهای دنیا در روند آموزش ابتدایی آورذه شد که نشان می داد ساعات آموزش ابتدایی در ایران از متوسط آموزش دنیا ۳۰۰ الی ۴۰۰ ساعت بیشتر است و این با همکاری والدین صورت می پذیرد که به نظر نویسنده فاجعه بار است و در گذر زمان باعث فرسودگی کودکان در بستر آموزش می‌شود. اخیرا کودکی ۹ ساله از نزدیکان را دیدم که در اثر فشار بیش از حد درسی والدین تحصیلکرده اش و الزام آنها برای آمادگی آزمون  دچار اسپاسم عضلانی شده بود و کودکی اش به تاراج رفته بود!  چند نکته به اختصار در باب این پدیده عرض می کنم:

۱. اگر پدران سنت زده ما خطاب به معلمان می گفتند " گوشت فرزندم مال تو استخوان اش مال من " ؛ این روز ها خیلی از والدین مجوز شدیدتر از این برخوردها را به مدارس فرزندانشان می دهند اما نه در قالب تنبیه بدنی بلکه بسی فراتر؛ تلقین دایمی حس ناکافی بودن! دقت بفرمایید برای یک کودک ۷ تا ۱۰ ساله!

۲. بارها شاهد بوده ام که والدین از مدارس متبوع شان خواسته اند که فرزند ۹ ساله آنها را برای آزمون آماده کنند . آزمونهای بی پایانی چون مدارس تیزهوشان ؛ آزمون مدارس خاص( شما بخوانید مراکز گروگانگیری ویژه)  و غیره.

اهداف دوره ی آموزشی ابتدایی کم و بیش در اکثر کشورهای پیشرفته و حتی با تعریف یونسکو بر ۳ مبنای زیر استوار است : یادگیری مبانی سواد و اعداد؛ یادگیری مهارت های اجتماعی و ایجاد شوق و علاقه برای یادگیری !! در کجای این هدف گذاری جهانی آماده سازی برای آزمون های خاص گنجانده شده است که شمای والدین روان کودک ۹ ساله تان را آزار می دهید و حتی بابت آن هزینه می پردازید؟ این اتحاد والدین و مدارس علیه یه کودک ۸-۹ ساله چه منطق و مبنایی جز کودک آزاری می تواند داشته باشد. البته همه کودکان در اثر فشارهای اینچنینی دچار اسپاسم عضلانی نمی شوند اما آثار ماندگار مخرب روحی بر وجودشان می نشیند!  از دوره ابتدایی همان را انتظار باید داشت که عقلای جهان بر آن اجماع کرده اند!  


۳. هر نوع آموزش با عنصر انضباط ( دیسیپلین) گره خورده است. گزاره های آموزش در فضای شاد و غیره لزوما در مقام عمل جوابگو نیستند. آموزش برای کودک دوره ابتدایی با محدودیت انضباط پذیری و زمان حداقلی سرو کار دارد. ظرفیت انضباط پذیری یک کودک دوره ابتدایی بسیار محدود و شکننده است. این محدودیت ها قابلیت توسعه‌ دارند اما قطعا در افق ۱۲ ساله باعث فرسایش آموزشی خواهند شد!

۴. بقول فرنگی ها " شیطان در جزییات است " بسیاری از آزمون های متداول آموزشی از جمله achievement test , proficiency test و competency test و Aptitude test که نسخه بومی شده آنها در مدارس ما نیز استفاده می شود با ده ها متغیر و پارامترهای اجرایی و نیروهای مجرب آموزش دیده قابلیت اجرا و نتیجه درست دارند! با زیرساخت های موجود سخت افزاری و نیروی انسانی اشغال در اکثر مدارس ابتدایی نتایج درستی برای این آزمون ها متصور نیست! 

۵. آموزش و در کل علوم انسانی بسیار ظریف و شکننده است و از قوانین پوزیتیویستی تبعیت نمی کنند. به این معنا که از درستی گزاره الف و گزاره ب لزوما درستی گزاره ج حاصل نمی شود. اگر موفقیت فرمول واحدی داشته باشد که ندارد آن فرمول در مورد فرزند شما با متغیرهای زیادی سروکار خواهد داشت و لزوما نتیجه نخواهد داد. آنچه که برای موفقیت در اکثر مدارس پایه و ابتدای ما ریل گذاری شده با نوعی آزار و خشونت پنهان گره خورده است و ره به ترکستان می برد ! جاده با کیفیت ؛ خودرو استاندارد ؛ راننده مجرب و ساعت رانندگی استاندارد سفر ایمن را به دنبال دارد ! 

۶. بارها شنیده ایم که برای ساختن یک کشور از مدارس ابتدایی شروع کنید و نیک می دانیم که کشورهای توسعه یافته ۱۰ درصد تولید ناخاص داخلی را صرف آموزش بویژه آموزش پایه می کنند و آموزش پایه درست از وظایف ذاتی دولت هاست ! بله همه اینها درست است اما عجالتا در فقدان این درایت ها از تبدیل فرزندتان به ربات آزمون دهنده بپرهیزید!

  ۷. به پشتوانه دو دهه تجربه در آموزش عرض می کنم اکثر برنامه هایی که در قالب فوق برنامه در مدارس غیردولتی ارایه می شود فاقد عمق لازم است و غالبا سطحی است. برای مثال ۳ سال زبان فوق برنامه مدارس تقریبا معادل ۸ ماه آموزش در موسسات معتبر زبان است! 

   پی نوشت: هر نوع آموزش در هر سطحی که در دوره کودکی ( زیر ۱۲ سال) متصور است قابلیت جبران در دوره نوجوانی را داراست اما و هزار اما که کودکی از دست رفته هرگز جبران پذیر نیست چه برسد به آزار و آسیب های روحی که عمری ممکن است گریبانگیر کودک شما باشد.
---------------------
*دکتریِ آموزش

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: پدیده Disinfomedia؛ تهدیدی در خلأ آموزش سواد رسانه‌ای آموزش فرزند یا فرزند‌کُشی؟!

دیگر خبرها

  • چگونه نوجوانان امروز را به خواندن کتاب‌های ایرانی علاقه‌مند کنیم؟/ ادبیات نوجوان در سایه غلبه ترجمه
  • کسب دو مدال برنز توسط بوکسور‌های نوجوان قزوینی
  • نوجوانان بوشهری بر بال آهنین به سودای پرواز پرداختند
  • ۴ نشانه که خبر از نابودی کبد می‌دهد
  • داستان جذاب زندگی یک نوجوان در «جرئت و حقیقت»
  • ۷ نشانه که می گوید باید کسی که دوستش دارید را ترک کنید
  • رقابت ۱۰ گروه در جشنواره هنر‌های نمایشی کودک و نوجوان آذربایجان غربی
  • مهلت ثبت ششمین دوره جام باشگاههای کتابخوانی تمدید شد
  • کمرنگ‌شدن نشریات تخصصی نوجوانان از عوامل افت شعر نوجوانان است
  • سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ فرزندتان را به ربات آزمون دهنده تبدیل نکنید!